Verhalen

‘Iets nieuws overnemen is makkelijker dan ergens afscheid van nemen’

Geloof

‘Geloof is voor mij: een enorm vertrouwen in mensen en de mensheid. Ik heb ooit eens lezingen over het boeddhisme gevolgd. Ieder mens streeft op zijn eigen creatieve manier naar geluk. Dat streven maakt dat er nog steeds liefde en relaties zijn. Mijn eigen creatieve manier is praten en luisteren. En me oprecht afvragen wat een ander beweegt en hoe we tot elkaar kunnen komen. Dat wil niet zeggen dat je andermans koers moet varen. Dat hebben mijn vrouw en ik wel ervaren in het ziekenhuis: als je denkt dat de dokter het altijd goed weet, ga je de mist in. Maar ik heb wél altijd ervaren dat ze het beste voorhadden met mijn vrouw.’

Hoop

‘Er zijn verschillende manieren om naar jezelf en naar je leven te kijken. Als je positief bent ingesteld, zie je mogelijkheden. Mijn vrouw en ik zien ondanks haar beperking nog steeds mogelijkheden: samen een kopje koffie drinken ’s morgens, het feit dat we nog steeds bij elkaar zijn en dat we twee fantastische zoons en vijf geweldige kleinkinderen hebben. Toen we een jaar of dertig geleden inzagen dat de beperking van mijn vrouw ons leven zou gaan beïnvloeden, zijn we uit balorigheid met zijn tweeën gaan reizen. Naar Nieuw-Zeeland en naar Azië. In Thailand aten we zwarte schorpionnen uit een puntzak van krantenpapier. En kregen we een massage in een vrouwengevangenis, waar de dames een vak leerden als voorbereiding op hun vrijlating. Eentje wilde met me trouwen. Ik zei ‘ik ben al getrouwd’. Ze zei "no problem for me". Mijn vrouw lach in deuk. ‘Als je dát doet’, zei ze, ‘gaan we voor mij langs de mannengevangenis’. Nog steeds kunnen we lachen samen en hebben we goede gesprekken. Wat er fysiek ook is veranderd, onze connectie is nog altijd hetzelfde.’

Liefde

‘Praten konden we altijd al goed. Ik leerde haar ’s middags in de kroeg kennen en we hebben doorgepraat tot 3 uur ’s nachts. ‘Dit is de vrouw met wie ik ga trouwen’, zei ik de volgende dag tegen mijn collega’s. Ik was 28 en zij 23 jaar. En inderdaad, we zijn altijd bij elkaar gebleven. Als je mij vraagt wat de definitie van een goed huwelijk is, zeg ik liefdevol ‘samen de problemen oplossen die je in je eentje niet hebt’. Mijn vrouw is opgevoed met het idee dat zij als vrouw verantwoordelijk is voor het huishouden. Ze heeft het dan ook met hand en tand verdedigd toen ik steeds meer van haar over wilde nemen toen het haar niet meer lukte. Voor mij was die situatie eenvoudiger dan voor haar: nieuwe dingen overnemen is makkelijker dan afscheid nemen van wat je altijd hebt gedaan. Liefde is voor mij alles eerlijk en open vertellen, alles wat je op je hart hebt. Wij hebben alles samen doorgenomen, ook wat er moet gebeuren als mijn vrouw niets meer lukt. Dat is een moeilijk onderwerp, maar dat we het samen hebben besproken, geeft ons ook koers. Alles wat je niet bespreekt, ondermijnt je relatie.’

Vrijwillig gespreksleider

Vanuit zijn eigen ervaring wil Karel er ook zijn voor andere mantelzorgers. Bijvoorbeeld door gesprekken te begeleiden naast de medewerkers van Steunpunt Mantelzorg en tijdens activiteiten in contact te komen met Zwolse mantelzorgers. Heb jij zin om tijdens een uitstapje in contact te komen met lotgenoten? In onze agenda vind je de 'Mantelzorgers in beweging' groep die regelmatig samenkomt om te wandelen of op een andere manier in beweging te komen, en ondertussen tips en ervaringen uit te wisselen.