
"Ik kon weer een dochter zijn voor mijn vader"
Mieke Voswijk werkt als coördinator informele zorg bij ZwolleDoet! Haar voornaamste aandachtsveld is VPTZ. Gedurende de laatste levensfase van haar vader deed ze een beroep op haar eigen vrijwilligers.
Geplaatst op
Donderdag 15 december 2022
Geplaatst door
Demi Ruiter
Dahlia Thomas, 37 jaar, zorgde lange tijd als mantelzorger voor haar oma. Inmiddels is daar de zorg voor haar vader voor in de plaats gekomen, terwijl ze zelf te maken heeft met de ziekte MS. Dahlia weet als geen ander hoe is om voor elkaar te zorgen. De hele maand november is het de ‘Maand van de Mantelzorg’ in Zwolle. Er is een gevarieerd programma met inspirerende en ontspannen activiteiten en mooie attenties voor mantelzorgers. “Heel waardevol”, zegt Dahlia.
Dahlia haar vader heeft astma, diabetes, hoge bloeddruk en obesitas en is eenzaam. Vooral dat laatste vindt Dahlia lastig om te zien. Daarom regelde ze via ZwolleDoet! een wandelmaatje voor hem. “Niet dat hij dat wilde”, zegt ze lachend. “Hij was eerst boos. Maar toen er vrijwilligers kwamen, vond hij het toch fijn. Hij is een mensenmens. En het geeft mij weer een beetje rust.”
Het is belangrijk om als mantelzorger ook aan jezelf te denken, weet Dahlia. Daarom vindt ze de Zwolse Maand van de Mantelzorg ook zo waardevol. Dahlia: “Het is een vorm van erkenning en waardering.” Ze maakt er niet alleen zelf gebruik van. “Ook voor mijn man en vader is het aanbod in deze maand belangrijk; zij zijn net zo goed mantelzorger, sinds mijn MS.”
Als Irakese Christenen kwamen Dahlia en haar vader naar Zwolle. Haar oma volgde later. “Mijn vader spreekt goed Nederlands en Engels, maar telefoneren in het Nederlands vindt hij wel lastig. Dus vaak doe ik dat voor hem.” Hoewel Dahlia zichzelf een echte Nederlander vindt, blijft er altijd iets van de Irakese cultuur bij haar. “Irakese ouders reageren bijvoorbeeld anders dan Nederlandse ouders. Wanneer een kind weggaat, zegt een Nederlander ‘veel plezier’. Een Irakees zegt ‘je verlaat ons, vind je het niet gezellig?’. Dat botst wel eens. Ik zoek daarin mijn weg. Wat wil ik? We bellen iedere dag. Dat vind ik zelf ook fijn. Dan denk ik ‘even aan mijn vader vertellen’.”
Tijdens de Maand van de Mantelzorg zijn er leuke extraatjes. Zo stond Dahlia met haar man een avondje te dansen in Hedon. En nam ze haar man en haar vader mee naar de première van de documentaire ‘Ik zie jou’ in het Fraterhuis. De documentaire gaat over mantelzorgers met een migratieachtergrond. Dahlia is geboren in Irak en te zien in de documentaire: “Ik hoop dat mantelzorgers na het zien van de film hulp durven te vragen. Zelf heb ik het moeten leren, mijn grenzen aangeven en bewaken. Meestal begrijpt mijn vader me. Maar tegelijkertijd: als hij een beroep op me doet, voel ik me verantwoordelijk.”
Wat Dahlia andere mantelzorgers wil zeggen: “Je hoeft het niet alleen te doen. Vraag om hulp.” Mantelzorgers kunnen voor ondersteuning – het hele jaar door, ook buiten de Maand van de Mantelzorg - terecht bij Steunpunt Mantelzorg, onderdeel van ZwolleDoet!