Vrijwilliger Jan

‘Ik ben 73 jaar en werkte voor mijn pensioen bij Deltawonen als Sociaal Wijkconsulent. Naast mijn werk zat ik geregeld als vrijwilliger in een bestuur of organisatie. Dit is meteen wat mij zo aanspreekt bij het doen van vrijwilligerswerk: het sociale aspect.

Ritjes maken

‘Ik maak als vrijwilliger ritjes naar de Voedselbank en naar het ziekenhuis. Bij de Voedselbank haal ik pakketten op en breng deze langs bij mensen die ze zelf niet op kunnen halen. Als vrijwilliger in de ziekenhuispoule haal ik mensen op, laad ik eventueel ook hun rollator in, en breng ik deze mensen naar hun afspraak in het ziekenhuis. Daar zit soms een stukje begeleiding bij. Ik ben overigens ook begeleider bij Fiets en Geniet, van Wijz Welzijn. Als fietsbegeleider fiets ik – fel gekleurd hesje aan – gezellig mee met een groepje ouderen.’

Altijd anders

‘Soms zijn mensen erg zenuwachtig. Dan vragen ze mij of ik mee ga naar binnen, om bij het gesprek met de specialist te zijn. Dan ben ik er dus echt ‘helemaal bij’. Andere keren zet ik iemand af bij de ingang en wacht ik tot diegene weer klaar is met de afspraak. Hierna breng ik mensen weer naar huis. Het werk is altijd anders, afhankelijk van de persoon die je ophaalt. Dat spreekt mij aan. Wat de Voedselbank betreft: hiervoor rij ik om de week een vaste route. Ik haal pakketten op en breng deze langs op de aangegeven adressen. Met behulp van een karretje, om de pakketten op te vervoeren.’

Voor mensen klaarstaan

‘Kennissen van mij hielpen al een poosje met spullen ophalen bij de Voedselbank. Toen ik een oproep zag van de Voedselbank, besloot ik te reageren. De animo was groot, want de Voedselbankpoule zat inmiddels vol. Toen ben ik gevraagd voor de ziekenhuispoule, en later kwam daar de Voedselbank dus alsnog bij. Ik wilde geen betaald baantje; ik wilde mensen helpen op vrijwillige basis. Ik sta graag klaar voor anderen. Als mensen me nodig hebben, dan ben ik er. Dat levert míj ook wat op: betrokkenheid met de mensheid. Thuisblijven brengt je niks. Vrijwilligerswerk is een verrijking van je denken. Je voert leuke gesprekken en krijgt zicht op andere situaties dan jouw eigen. Bovendien zie ik het ook een beetje als mijn plicht om een steentje bij te dragen aan de maatschappij.’